Tir wyprzedza tira - Co o tym myśleć ?

Przeglądając dzisiaj Facebook, natrafiłem na kolejną edycję tematu " Tir wyprzedza tira ". Piszę " kolejną edycję ", ponieważ co jakiś czas na stronach internetowych, ktoś porusza ten temat. Moim zdaniem, jest to temat " rzeka ", który posiada tylu samo zwolenników wyprzedzania ciężarówek przez ciężarówki co przeciwników. Jak do tej pory, nie brałem czynnego udziału w " sporze ". Całej tej " walce ", przyglądałem się z boku. Jako kierowca ciężarówki jeżdżącej codziennie po drogach unii europejskiej, często na własnej skórze odczuwam ten temat - " Tir wyprzedza tira ". Pisząc ten artykuł, nie będę stawał po żadnej stronie barykady. Jako kierowca dużego zestawu i jednocześnie kierowca osobówki, postaram się spojrzeć na ten temat obiektywnie, z punktu widzenia dwóch walczących ze sobą stron. Celowo użyłem słowa " walczących ", ponieważ czytając komentarze pod ostatnim artykułem pewnego senatora Rzeczypospolitej Polskiej, odnoszę takie wrażenie.

Kierowcy " Tirów " podają przykłady dlaczego " Tir wyprzedza tira ", starając się przekonać do swojej racji kierowców samochodów osobowych, a zdecydowana wiekszość kierowców " osobówek ", ma w nosie wszystkie argumenty kierowców " tirów ", nazywając nas zawalidrogami itd.

Więc jak rozwiązać ten problem ? Jeżeli spojrzymy na tą całą sytuację całkowicie obiektywnie, to okazuje się, że każda z walczących stron ma racje. Można powiedzieć " swoją rację ". Kierowcy " Tirów " podają bardzo dobre przykłady, dlaczego " Tir wyprzedza tira ". Jako kierowca " Tira " rozumiem to co piszą i stwierdzam, że bardzo dobrze argumentują swoje powody wyprzedzania innego tira, który jedzie o jeden lub dwa kilometry na godzinę wolniej. W tym artykule, nie będę pisał o tych powodach, ponieważ dużo na ten temat już zostało powiedziane przez innych kierowców.

Również, rozumiem kierowców samochodów osobowych, którzy jadą za " Tirem ", który bardzo często nie potrafi wyprzedzić innego " Tira ", tak szybko, jak by sobie tego życzyli kierowcy samochodów osobowych jadących za nim.

Więc doszliśmy do sedna sprawy. Autostrada jest dla obydwu " walczących ", ze sobą stron. Tiry vs. Osobówki. Jak rozwiązać ten problem ? Postawić zakaz wyprzedzania dla samochodów ciężarowych ?

Czy to rozwiązanie zadowoli obydwie strony ? Oczywiście, że nie. Tylko jedna strona będzie zadowolona. Kierowcy samochodów osobowych. A co z kierowcami " Tirów ". Dlaczego mamy zostać poszkodowani w tym sporze ?

A może jest inne rozwiązanie. Rozwiązanie, które nazywa się zrozumienie. Zrozumienie jednej grupy kierowców przez drugą grupę. Kierowców samochodów osobowych przez kierowców samochodów ciężarowych i odwrotnie. Czy jest to możliwe ? No właśnie. Warto się zastanowić. 

Najczęściej każdemu kierowcy się spieszy. Każdy kierowca ma swój plan do wykonania. Kierowca " Tira " i kierowca " osobówki ". Każdy ma racje. Kierowca " Tira " chcąc zrealizować swój plan, wyprzedza wszystkie wolniej jadące " Tiry ", przeszkadzając tym samym w realizacji planu kierowcy " osobówki ", który również może się spieczyć na jakieś bardzo ważne spotkanie w interesach. W tym przypadku jedna ze stron realizuje swój plan, a druga nie. W momencie, gdy naszemu senatorowi uda się przeforsować projekt o zakazie wyprzedzania przez samochody ciężarowe na Polskich autostradach, wówczas kierowcy " osobówek " będą mogli pędzić po autostradach z uśmiecham na twarzy, a kierowcy " Tirów " będą kląć pod nosem, gdy będą musieli jechać za wolniej jadącą ciężarówką przed nimi. W tym przypadku kierowcom " Tirów " zakazy wyprzedzania będą przeszkadzały w realizacji ich planów.

Warto się zastanowić, czy zrozumienie się, obydwu grup kierowców, nie jest kluczem do rozwiązania tego problemu.

Gdy ciężarówka wyprzedza drugą ciężarówkę, jadącą wolniej, czas wyprzedzania jest różny. Wiele czynników na to wpływa. Całkowity ciężar zestawu. Pogoda, mam tutaj na myśli wiatr, który może w połowie wyprzedzania zacząć przeszkadzać. Wyprzedzana ciężarówka, nagle może zacząć przyśpieszać. Ukształtowanie terenu, które może się zmienić w trakcie wyprzedzania. Możliwe, że jadący za ciężarówką, która wyprzedza inną ciężarówką kierowca " osobówki " nie ma pojęcia o tych rzeczach i mruga światłami, ponieważ dla niego, to wyprzedzanie trwa za długo.  Nawet gdy kierowca ciężarówki, zacznie wyprzedzać inną ciężarówkę w momencie gdy za nim nie ma "osobówek ", w każdej chwili osobówki mogą nadjechać i kierowcy tych osobówek najcześciej nie są zadowoleni z faktu, że muszą zwalniać z powodu " Tir wyprzedza tira"

Osobiście, gdy wyprzedzam wybieram moment, gdy za mną nie ma " osobówek ". Jednak mam świadomość, że w każdej chwili mogą nadjechać i z mojego powodu kierowcy " osobówek " będą musieli zwolnić. Czasami jadę z włączonym kierunkowskazem, który sygnalizuje mój zamiar zmiany pasa ruchu bardzo długo. Jadące za mną "osobówki " bardzo często udają, że nie widzą moich zamiarów. Niestety, gdy po dłuższym czasie nie mogę zmienić pasa ruchu celem wyprzedzenia jadącej przedemną ciężarówki z powodu osobówek, które ignorują moje zamiary, jestem zmuszony wybrać odpowiedni moment i wcisnąć się na drugi pas jezdni pomiędzy jadące samochody osobowe. Bardzo często w takim momencie, kierowcy samochodów osobowych pokazują swoje niezadowolenie trabiąc na mnie lub mrugając światłami. A wystarczyłoby o drobinę zrozumienia, i zastanowienie się przez kierowcę samochodu osobowego - dlaczego wyprzedzam inną ciężarówkę ?

Tutaj nasówa się kolejne pytanie. Skąd kierowcy " osobówek " mają dowiedzieć się dlaczego " Tir wyprzedza tira ?. Przecież nikt ich tego nie nauczył na kursie prawa jazdy kat. B

Może, zamiast pomysłów wstawiania wszędzie zakazów wyprzedzania dla " Tirów ", powinny znależć się pomysły,aby na kursie prawa jazdy kategori B, przekazać więcej informacji na temat pracy kierowcy ciężarówki tłumacząc dlaczego " Tir wyprzedza tira ". Tłumaczac co może się stać z samochodem osobowym i jego pasażerami, gdy narwany kierowca osobówki jadąc przed czterdziesto tonową ciężarówką nagle wciska pedał hamulca na maxa, chcąc pokazać do kogo należą autostrady. Może powinny pojawiać się programy informacyjne w telewizji promowane przez rząd Polski z panem senatorem na czele ?

W temacie " Tir wyprzedza tira " również zachowanie kierowcy wyprzedzanej ciężarówki nie jest bez znaczenia, aby uniknąć długo trwającego wyprzedzania i korków, które się z tym wyprzedzaniem wiązą, Co mam na myśli ? Gdy jestem wyprzedzany, to rozumiem, że kierowca innego " Tira " jedzie odemnie szybciej. Może o jeden lub dwa kilometry na godzinę. Nigdy się nie ścigam z inną ciężarówką. Zrzucam jedno lub dwa oczka, a czasami nawet trzy w dół, gdy widzę że za ciężarówką, która mnie wyprzedza robi się korek. Że osobówki siedzą mu na zderzaku i chcą wjechać między nas, aby móc jechać szybciej. Ciężarówka, która mnie wyprzedza zrobi ten manewr dużo szybciej, a mi nic takiego się nie stanie, że na chwilę zwolnię. Ciężarówka wejdzie przede mnie, ja spowrotem przyśpieszam do swojej prędkości, a " osobówki " mogą dalej jechać nie narzekając na " Tir wyprzedza tira ". Jako kierowca samochodu ciężarowego, rozumiem kierowców samochodów osobowych i staram się robić tak, aby obie strony były zadowolone. Wyprzedzam inne ciężarówki. Pomagam innym ciężarówką mnie wyprzedzić jak najszybciej gdy zachodzi taka potrzeba. Rozumiem, że każdy chce realizować swój plan. Kierowcy ciężarówek nie muszą zwalniać w momencie gdy są wyprzedzani przez inną ciężarówkę. Nawet gdy widzą, że za ciężarówką, która ich wyprzedza ciągnie się kilometrowy korek. Ale w momencie gdy zostaną wprowadzone zakazy wyprzedzania dla samochodów cieżarowych, wszystkie ciężarówki będą czasami musiały godzinami jechać wolniej i to nie o dwa czy trzy oczka a o dziesięć, gdy z przodu będzie jechała ciężka cysterna z paliwem lub zestaw wiozący ADR.

Co robię gdy jadę osobówką ? Za wiele nie muszę się tutaj rozpisywać na temat co robię, aby pomóc kierowcom ciężarówek. Jest to takie oczywiste. Zawsze wpuszczam ciężarówkę, gdy ta chce wjechać z bocznej drogi na główną. Zawsze przytrzymam ruch na swoim pasie, widząc ciężarówkę, która nie może zjechać ze skrzyżowania, ponieważ samochody osobowe jadące z przeciwka ignorują kierowce samochodu ciężarowego. Kierowca, który stojąc z włączonym lewym kierunkowskazem kilka minut na skrzyżowaniu, powoduje korek za sobą i tym samym zdenerwowanie innych kierowców samochodów osobowych, którzy nie są świadomi tego, co dzieje się w tym momencie w kabinie kierowcy samochodu ciężarowego.

Kierowca " osobówki " nie pokaże środkowego palca innemu kierowcy " osobówki ", który przecież mógł się na chwilę zatrzymać, aby pomóc zjechać " tirowi", ze skrzyżowania, tylko wyprzedzi ciężarówkę i środkowy palec pokaże nic nie winnemu całej tej sytuacji kierowcy ciężarówki.

Gdy znajduję się na drodze dwupasmowej, spokojnie jadę za ciężarówką, która wyprzedza inną ciężarówkę. Rozumiem dlaczego to robi. Nie denerwuję się, nawet jak mi się śpieszy.

Zrozumienie. To wystarczy.

Niestety, nie mamy w Polsce trzy pasmowych autostrad, które pozwoliły by, aby obie grupy kierowców były jednocześnie zadowolone i mogły realizować swój plan nie przeszkadzając drugiej grupie kierowców. Żyjemy w takim kraju w jakim żyjemy. Tak wygląda nasza rzeczywistość.

Czy nie warto zastanowić się nad tym, że wzajemne zrozumienie i edukacja jest lepszym rozwiązaniem dla obydwuch grup kierowców, niż brak zrozumienia i chęć stawiania na każdej drodze dwupasmowej znaków zakazu wyprzedzania dla samochodów ciężarowych.

Znakomicie będzie tutaj pasował cytat z pewnej piosenki : " Tak niewiele trzeba, aby zły dzień zamienić w kawałek nieba "

Zrozumieć drugą strony.Tego Wam życzę.Szerokości.

 

Linki

Wypowiedź Pana Senatora RP

Nagły powrót zimy

Właśnie dobiega końca drugi weekend w trasie. Weekend ma te dobre strony, że jest czas aby zrobić porządny obiad z dwóch dań. Rosół to już u mnie podstawa. Leczo, jajecznica czy smarzona kiełbas to dania, które można bardzo szybko zrobić w tygodniu. Czasami kończę pracę późno i po całym dniu pracy, nie mam ochoty na rozkładanie " garów " w kabinie. Jednak staram się codziennie zjeść jakiś ciepły posiłek. Więc jest weekend, rosół z makaronem zjedzony. Udka z rosołu obsmażone na patelni i zrobione z ziemniakami oraz surówką.
Tyle o jedzeniu, teraz trochę o tym co działo się do tej pory w trasie.
W ubiegłym tygodniu, gdy ładowałem się w północno - zachodniej Francji, pogoda zaczęła przypominać prawdziwą zimę. Lecz nie tą piękną, spokojną z błękitnym niebem i radosnym słońcem. Zimę, którą większość ludzi woli oglądać z za okna swoich ciepłych mieszkań czy przytulnych pokoi z kominkiem. Zimę, która dla kierowcy dużego zestawu przynosi same kłopoty i zmartwienia. Wiatr wiał bardzo mocno, padał śnieg, a na dworze zrobiła się temperatura ujemna. Duże płatki śniegu, bardzo szybko przykryły zieloną trawę i z aury wiosennej w ciągu kilku minut zrobiła się biała, zimna, nie przyjemna zima. Załadowałem się, z pod rampy przejechałem na parking, który znajdował przy firmie i poszedłem do biura po papiery. Standardowa procedura. Załadunek, parking, papiery. Bardzo proste. Gdy wszedłem do biura, pani która tam pracowała spojrzała na mnie i spytała.
- Zimno ?
- Tak, bardzo - odpowiedziałem.
Odebrałem swoje papiery i zanim wyszedłem z biura, ta sama pani poprosiła mnie, abym podszedł do mapy.
Na mapie wskazała na Belgię i północną Francję. Palcem pokazała na pogodę za oknem i powiedziała, żebym tamtędy nie jechał bo pogoda bardzo się pogorszyła. Odpowiedziałem, że nie jadę tamtędy i pokazałem na mapie, którędy będę jechał.
Kierowałem się w stronę Paryża, później w stronę Niemiec na granicę na Baden - Baden.
Jeszcze wtedy nie miałem pojęcia co się wydarzy w ciągu kilku najbliższych dni. Gdy jechałem w kierunku środkowej Francji a dokładnie w kierunku Paryża, cały czas na plecach czułem oddech goniącej mnie wściekłej zimy. Zimy, która starała się mi przeszkodzić w dojechaniu do celu na czas. Cały czas wiał mocny wiatr. Cały czas padał śnieg. Jakie było moje zdziwienie, gdy jechałem z dosyć stromego zjazdu i wcale się nie rozpędzałem. cały czas 90 km/h i ani kilometra szybciej.
- Co jest dwadzieścia dwie tony na pace a ja się nie rozpędzam.
Zdałem sobie sprawę, że z przodu wieje bardzo mocny wiatr. Wiatr, który wcale nie przestraszył się mojej prawie czterdziesto tonowej ciężarówki. Wiatr, który bawił się z nią. Z nią i ze mną.
- No dobra, nie to nie, nie będę się upierał. Nie da się rozpędzić to nie. Niech ci będzie - mówiłem do wiatru.
Jechałem, kilometry uciekały, za oknem zima szalała jak tylko mogła.Wiatr, śnieg, śnieg i wiatr. Nagle z daleka dostrzegłem pomarańczowe światła. To byłu " koguty " na kilku samochodach, które stały po lewej stronie drogi. Samochody osobowe, bus i dźwig.
- Acha, chyba "duży " w rowie. - pomyślałem.
Zwolniłem aby przejechać obok nich bezpiecznie. Gdy ich mijałem moim oczom ukazał się sam ciągnik, który wylądował w rowie. Nie wiem jakiej był marki, bo było ciemno. Nie zatrzymywałem się, aby nie potrzebnie nie robić korka.
Dziwne uczucie mnie ogarnęło. Gdy widzę samochód osobowy w rowie nie robi to na mnie wrażenia. Ale, gdy widzę "dużego " i dźwig to zawsze ogarnia mnie dziwne uczucie. Uczucie współczucia dla tamtego kierowcy i dziwna radość, że to nie mnie spotkało.
Zawsze wtedy, proszę Boga, aby czuwał nademną i moją ciężarówką.
Gdy minąłem Paryż, uparta zima odpuściła. Pozwoliła mi jechać w spokoju. Została daleko za mną. Męczyła kierowców, którzy byli w tamtym rejonie. W rejonie północnego Paryża i północnej Francji oraz południowej Belgi.
Następnego dnia rozładowałem się w Niemczech i dostałem namiary na kolejny ładunek.
Ucieszyłem się, że już mam kolejny ładunek. Następnego dnia załadowałem się i skierowałem się spowrotem w kierunku Francji.
- Dobra, jadę przez Louxembourg, póżniej trochę przez Belgię i wpadam do Francji - Trasa bardzo prosta.
- Zaraz, zaraz. Przecież tam są pozamykane drogi. Kilkunasto kilometrowe korki. Którędy jechać, aby ominąć je wszystkie i dojechać do celu na czas ? - Takie pytania krążyły w mojej głowie.
Wykonałem kilka telefonów, aby rozeznać sytuację jaka panuje w rejonie do którego miałem jechać.
Między innymi zadzwoniłem do Artura " Truckmaniac ", który znajdował się w tamtym rejonie, dokładnie na A1. Stał w korku i nie mógł się ruszyć. Spędził w nim trzydzieści osiem godzin.
Dosyć długo rozmawialiśmy. Brałem pod uwagę kilka wariantów aby ominąć korki. Było również, kilka niewiadomych, czy jak pojadę wybraną drogą, nie wjadę w inne korki. Artur to bardzo doświadczony kierowca i Francję zna bardzo dobrze. Skorzystałem z jego doświadczenia i podpowiedzi. Również kolega z firmy, który także jest doświadczonym kierowcą powiedział mi o warunkach panujących w tamtym rejonie i trasie którą mogłbym jechać omijając korki.
- Więc już wiem co w trawie piszczy - Jadę tu, tu i tu. Zobaczymy jak będzie.
Pojechałem. Miałem dużo szczęścia. Gdy dojechałem do rejonu najbardziej zaatakowanego nagłym powrotem zimy, drogi były już przejezdne. Gdy jechałem " landówką " i mijałem A1 , widziałem sznur ciężarówek, które stały w korku.
 - Uf, dobrze ze ja jadę - pomyślałem.
To był plus jazdy " landówkami " droga była przejezdna. Ale przede mną jeszcze pauza i nocka. Czego można się spodziewać na " landówce " ? Pięknego, oświetlonego, bezpiecznego parkingu ? Nie !
Zwykłego, ciemnego, niczym nie przypominającego bezpiecznego parkingu - DZIKUSA !
- Jak ja tego nie lubię, pełne baki i ciemny dzikus. Nie byłem sam na tym dzikusie. Było tam w sumie z dziesięć ciężarówek, ale to marne pocieszenie. Każdy śpi i nie koniecznie musi słyszeć, że dzieje się coś dziwnego na parkingu.
Nocka zleciała. Zawsze po przebudzeniu przekręcam stacyjkę i patrzę na wskaźnik poziomu paliwa. Ta czynność, to już mój nawyk i nie sądzę, że to się kiedyś zmieni.
- Ok. wszystko w porządku. Poranna toaleta, kawa i ruszam dalej.
Dojechałem na rozładunek. Bez korków, bez problemów na czas. Miałem dużo szczęścia w tych kilku dniach. Inni kierowcy tyle szczęścia nie mieli. Jedni wylądowali w rowie, inni w korkach, a ja tym razem bez przykrych niespodzianek. Takie to właśnie " Życie w trasie"

Poniżej " Życie w trasie - cz.45 ", w której możecie zobaczyć, jak wyglądała sytuacja we Francji, kilka dni po ataku zimy.

	Młody Trucker - Forum początkujących kierowców zawodowych